Dagen vliegen voorbij, leef intens. Hoor en lees van alles. Beleef het bierdrinken door de ogen van een drinker, maar leg het af tegen zijn vriendin die mij onder de tafel zuipt, Jezus wat een wijf en ondertussen weet ze me het verschil te vertellen tussen een mestkever en een vliegend hert. ’s Morgensvroeg sjok ik in mijn maastrichtsmooiste (nog maar een paar dagen door zaniken) kloffie, bier in mijn knieen en paracetamol om mijn gedachten te activeren en met moeite de resten van een banaan wegkauwend over straat. Ik heb het gevoel gaten in het wegdek te rennen en ben ver weg van de cadans. Ik heb afgesproken. Gisteren was hij er ook bij, watertje in zijn handen, joviaal en uitdagend. Was hem al eens tegen gekomen in het bos. Breed lachend en ook in opperste verbazing (http://elrado.nl/2007/05/06/verbinding/) Hij!!!??? Hij met z’n watertje en ik met een jupiler nonchelant nippend. De setting van die avond was wel subliem, fantastisch weer, groots uitzicht en uitgelezen gezelschap. Er was een herkenning; “hey, kwam ik jou laatst in het bos niet tegen? “. Terwijl de koters om me heen in het donker kersen uit de boom aan het plukken zijn, de gesprekken over imkeren, het buitenleven en de geweldige spijzen op tafel gaan, is watermans me aan het uitdagen. Broeva Haro
6 uur later sjok ik naar hem toe om de 10 km te gaan doen. Broeva Haro, ik met mijn grote bek.
Zijn outfit ziet er flitsend uit. Het is dat je plastic niet kunt strijken, zijn stappenteller via GPS indrukwekkend. De watergordel om zijn middel stelt hem in staat een rondje Voerstreek op zijn boerenfluitjes te volbrengen. Intimidatie Broeva Haro
Na 10 km en 52 min strompel ik over onze denkbeeldige finish. Ben helemaal kapot, heb mezelf gegeven. Ik heb watermans de hele 10 mijn kont laten zien. Bravo Hoera